ဆယ့္ႏွစ္ၾကိဳး က ေဝအတတ္နဲ႔ …
(ငါ့ရင္ ထဲက)
မီးခတ္တဲ့ စကားလံုးေတြကို သတ္ျငိမ္း
အိပ္မက္သိမ္းတမ္း ျပဳစားတတ္တဲ့ “ရြာသူ” ေရ …။
ရင ္ခုန္သံေတြကိုပဲ ေခါစာ ပစ္လိုက္တယ္ …
သခင ္မ … ေပ်ာ္ပါ … ပါးပါ၊
စားပါ… ေသာက္ပါ၊
မရိုမ ေသ တမ္းတမိတဲ့
ေဟာဒီက အမိုက္အမဲကိုလည္း
အျပစ္က လႊတ္ေတာ္မႈပါ။
မီးစတစ္ဖက္ ေရမႈတ္တစ္ဖက္နဲ႔
အၾကည့္လက္လက္ေတြကိုလည္း
ေပးသနားေတာ္မႈပါ။
“တရားဝင္ စစ္ေၾကညာျပီး မတြယ္တာရရင္
ဘာကိုမွ မလုပ္ခ်င ္ဘူး” ဆိုတဲ့
ေဟာဒီက ငပ်င္းအတြက္
လက္ေၾကာတင္းေအာင္ လြမ္းခြင့္ ျပဳေတာ္မႈပါ …။
မင္းခိုက္စိုးစန္
About ေန အ ေဝး
0 comments:
Post a Comment