ဦးၾကင္​ဥ

လြမ္းမေျပ

 

            လြမ္းမေျပ၊ မန္းေျမတမိေတာ့၊ ကမ္းေျခမွာ စမ္းေရက်တယ္ႏွင့္ ဖ်န္းေလက တသုန္သုန္။

 

            တဲတဖက္ ဆြဲဖ်က္ကာ အလ်င္လိုေရာ့ထင့္၊ ကရင္အိုယာျပင္ႀကီးမွာ မီးထည့္ကာလံႈ။

 

            မပူေပါင္ ေနာက္ဆီက ခ်မ္းေရာ့ထင့္၊ အျဖဴေစာင္ ေခါက္ထည္ၾကမ္းကိုလွ၊ လႊမ္းတဲ့လို႔ လႊားကာၿခံဳ၊ ပါးမွာငံုပါလို႔ ႏုေ႐ႊကြမ္း။

 

            ေဆးအိပ္ကိုလွ်ဳိ၊ ေဆးလိပ္တို နားမွာထိုးပါလို႔၊ ေတာင္႐ိုးမွာဘာသာေပ်ာ္ၾက၊ အမိုးေခၚ ဖိုးေဆာ္ကဲတို႔မွာ၊ ကြင္းအငူ ႏွင္းျမဴမွမစဲခင္က တဲဖ်က္တဲ့လမ္း။

                                                              

ဦးၾကင္​ဥ     (၁၈၁၉-၁၈၅၃)

ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ

 







နံနက္ကိုလယ္ထြန္

 

            ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလး။            ။သူငယ္ခ်င္းရယ္ ေကာင္းသည္ ေယာင္းမတို႔ေလး။         ။ နံနက္ကို လယ္ထြန္၊ ေနမြန္ကၽြဲေက်ာင္း၊ ညေမာင္းေထာင္းႏွင့္ ေညာင္းရွာလိမ့္ႏိုး။ ၿမိဳ႕ပဲခိုးသို႔၊ ေလွထိုးလိုက္မယ္၊ အပ်ဳိျဖဴငယ္ႏွမကို မွာခဲ့တယ္။     ။ေခ်ာင္းပတ္ရံုႏွင့္၊ ေ႐ႊဂံု ေျမာက္ပါး၊ မယ္လိပင္ႏွင့္၊ ထန္းပင္ႏြဲ႕ေနာင္း၊ ယွက္ခါေပါင္းသည့္၊ ကင္းေခ်ာင္းဆိပ္မွာ၊ထိုး၀ါးကို၀ယ္သည္၊ တကယ္စုန္ျဖစ္ေတာ့မလားေတာ္။   ။ စုန္မယ္ဆိုလဲ၊ စုန္မဲ့ရက္ကို၊ ဆက္ဆက္မဆို။ ဆန္မယ္ဆိုလဲ၊ ဆန္မဲ့ရက္ကို၊ ဆက္ဆက္ကယ္မဆို။ တီးသည့္ေစာင္းႏွင့္၊ ေလာင္းသည္ၾကက္ကို၊ ဖက္ခါငိုသည္၊ ေမာင့္ကို ကုန္သြားထည့္သလားေတာ္။   ။ ဆီကိုဆဲ့ေလး။ ေဆးကိုဆဲ့ငါး။ ဆားကိုဆဲ့ေျခာက္ ပဲခိုးသို႔အ၀င္။ တညင္သို႔အဆိုက္။ လြန္ေမာင္မင္းကို၊ ျခင္ပုန္းကိုက္လို။ ျခင္ရိုက္ကယ္မွမပါ။ ေလမလာလို႔။ ေသြးသံစို႔သည္၊ ျခင္ဖို႔ျခင္စာ၊ ျဖစ္ေလရွာေရာ့သလားေတာ္။     ။အပ်ဳိျဖဴငယ္၊ မယ္တျဖတ္ျဖတ္၊ တရုတ္ယင္ႏွင့္၊ ျဖတ္ျဖတ္လူးေအာင္၊ ေသမင္းငယ္ျခင္၊ စံုလွ်င္လွ်င္ကို၊မႏွင္ပါရ။ ေအာက္ျပည္စုန္သည္၊ ေရႊဂံုကၽြန္းက ေ၀းလြန္းလွေလး။    ။

                                                                ဦးၾကင္ဥ

(၁၈၁၉-၁၈၅၃)

 ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ

 

 




ေခါင္းေလာင္းငယ္မွသံသာ

 

            ေခါင္းေလာင္းငယ္မွသံသာ၊ တဗိသာတဲ့။ ဆည္းလည္းငယ္မွသံေသး၊ ငါးဆယ္ေပးတဲ့။ တင္ေၾကးငယ္မွမႀကီး။ သံုးႏွစ္ႏွီးႏွင့္၊ တင့္ရည္းငယ္မွလွႏိုး။ သံုးေခါက္ခ်ဳိးႏွင့္၊ သံုးခ်ဳိးေလးထြား။ ေမာင္တို႔ႏြားမွာ၊ ႏြားကား သံေတာင္၊ ႏြားေၾကာင္လိမၼာ၊ တပြင့္ၾကာကို၊ ႏႈတ္သာေကာင္းႏွင့္။ ေမာင္းကႏွစ္လံုး၊ ေမ်ာခြက္ကယ္က်ဳံး၊ ေျမဒူးေစ်းမွာ၊ ေစ်းမွီေအာင္ရွာ။ အပ်ဳိျဖဴမယ္သာကၽြမ္းပါတဲ့ လြမ္းထံု႕တင္ေလ။           ။

                                                                ဦးၾကင္ဥ

(၁၈၁၉-၁၈၅၃)

ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ

 






ႏြားညီေနာင္

 

ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ ဒိုးဒိုးေဒါင္၊

ပ်ဳိ႕တို႔ေမာင္ယာမလုပ္တယ္၊ ၀ါးခုတ္တဲ့ေတာင္၊

ႏြားညီေနာင္ စည္ေအာင္ကြဲ႕ ေဖေက်ာင္း၊

ေမာင္ႏွင့္မယ္ တူယဥ္ႏႊဲကာမွ၊ ယူငင္ကာခ်ဴဆင္ဆြဲလို႔ရယ္

လွည္းယာဥ္နဲ႔ေမာင္း။

                                                                                                           
ဦးၾကင္ဥ

 (၁၈၁၉-၁၈၅၃)

 ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ

 







ေကာက္စိုက္သီခ်င္းမ်ား

 

ရမထာေ႐ႊႀကိမ္လံုးရယ္နဲ႔။

ထြန္တံုးကိုတဲ့ေျခေတာ္တင္၊

ႏြားၾကန္စံုရွင္။

ပ်ဳိးခင္းကိုျပင္၊ ေကာင္းကင္ကေ႐ႊပိန္ညွင္းရယ္။

မိုးေဆာ္လို႔သြင္း။

 

 

ေကာက္တီနဲ႔ မယ္ေစာ၊

ေရာေႏွာပါလို႔ ပ်ဳိးေထာင္၊

မိုးေလကေခါင္။

သည္ပ်ဳိးေရေအာင္မွ၊ မယ္နဲ႔ေမာင္အလွဴေပးမယ္၊

မိုးကူပေလး။

 

 

ေ႐ႊထိန္ပင္ သာတဲ့ေအာက္က၊

ေကာက္စုိက္ရင္းမိုးေျမွာ္။

မေပၚလာေ႐ႊမိုးေၾကာင့္၊

ေကာက္ပင္ေတြညိဳး။

 

 

လယ္ႀကီးကို စိုက္မယ္ဆင္းတယ္၊

ေနမင္းကပူ။

သည္ေနပူ ဘိကၡဴလုပ္မယ္။

ဗန္းကုတ္နဲ႔ေလး။

 

 

ပ်ဳိေလးေနေရာင္ထိုးတယ္၊

ငန္းစမွာညိႈး။

ကြယ္ေလးရယ္ ေမာင့္ၿခံဳထည္

တန္းသြယ္လို႔မိုး။

 

 

ခါးပံုကိုေမာင္ျဖဳတ္လို႔၊

ေခၽြးသုတ္ေတာ့ေပး။

စီးပေလေစ ေမာင္မသုတ္နဲ႔

တုတ္တုတ္က်ေခၽြး။

 

 

ပ်ဳိေလးတို႔ေကာက္စိုက္ရာ၊

လိုက္လာနဲ႔ေလး။

လိုက္လာလွ်င္ ႐ႊံ႕စင္ေရာ့မယ္၊

ေပါင္းေၾကာ့ယဥ္ေသြး။

 

 

သည္လယ္ကို သည္မယ္စိုက္ပါလို႔၊

လိုက္လာမည့္ပံုလိုလို

ေသွ်ာင္ႀကီးေဗြ လူတင္စားရယ္။

သြားႏွင့္ေတာ့ဆို။

ျမတ္ဖုန္းမို၊ လာမည္ဆိုမွာကတိေၾကာင့္၊

သည္ေတာကို မယ္ေက်ာ္လို႔၊

ေျမွာ္မိတယ္ ဆံတိုေလးရယ္။

ပန္းရိုက္လို႔ေလး။

 

 

ပ်ဳိေလးတို႔ လယ္တေလွ်ာက္၊

ေပါက္လာပါတဲ့ မိႈနတို၊

ဟင္းခ်ဳိလွေလး။

အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္လွ်င္၊

ပ်ဳိ႕ခ်စ္ဦးရယ္၊

ခူးခဲ့ပါေလး။

 

 

မိုးခ်ဳပ္လွ်င္ ႀကိဳလွည့္လို႔

မွာခဲ့သေလး။

ဖန္မီးအိမ္ နန္းျခည္ကၽြမ္းေအာင္၊

ထြန္းႀကိဳလိမ့္ေလး။

 

 

မိုးခ်ဳပ္လို႔ခ်ိန္တန္၊

ျပန္ခ်ိန္မွ ေျမွာ္ကြဲ႕ေလး။

ေ႐ႊဖိုးေခါင္ ညီေနာင္အိပ္တဲ့၊

ေတာင္ထိပ္ကိုေနစြယ္ခမွ၊

ခ်စ္တဲ့သူေ႐ႊေသွ်ာင္ပြငယ္။

ႀကိဳပကြဲ႕ေလး။

 

 

ပ်ဳိေလးကိုႀကိဳလွည့္လို႔

မွာခဲ့သေလး။

ႀကိဳမည့္သူေပၚလာခဲတယ္၊

ေတာခံလို႔လြဲ။

                                                                                                           
ဦးၾကင္ဥ

(၁၈၁၉-၁၈၅၃)

ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ

 

 






မုဆိုးခ်င္း

 

          ေရာသည္တခါ၊ ၀ေနစရာ၊ ေတာကို လွ်ဳိး၍၊ သားမ်ဳိးကို ရွာေတာ့မည္။ ေနာင္လာ ေနာက္သား

တို႔၊ မွတ္ျငားေလာက္ေအာင္၊ ေကာက္ၾကေရာ့ရစ္တံ၊ ဘုန္းဖန္သည့္ ရွင့္ကၽြန္၊ အမြန္စဥ္ဆက္၊ သက္တံ

ေကြးႏွင့္၊ ေဘးဘိုးဆင္းသက္၍၊ ဘလက္ထက္တိုင္၊ ေလးေတာ္ႏွင့္ပြင့္လန္း၊ မႈေတာ္ကိုထမ္းခဲ့သည္၊

 လူတမ္းေစ့ကာ၊ မထင္ပါႏွင့္။ ရန္တကာေရွာင္ေရွာင္၊ မေရွာင္နင္လား၊ ဘားကင္ေကာင္ကို ေတာ

ေၾကာင္က၀ါးသည့္ႏွယ္၊ ငါးျမွားတြင္ဆက္ဆက္ သားတကာခက္ေနက်၊ ေတာ၀က္ကိုမေရွာင္၊ ေျပာင္

ေျပာင္ ဆင္ဆင္၊ ျမင္ျမင္သမွ်၊ အလြတ္ရဘူး၊ မုဆိုးတကာ့ပေဂး၊ ငါ့လက္တြင္ေဖးရမည္၊ ကိုင္းေကြး

သက္တံ၊ စၿမိန္စာကို၊ စံုစြာဖန္၍၊ ၿမိဳင္ယံသို႔၀င္ေတာ့မည္၊ သို႔ရာတြင္ ေနာက္ပါအေဖၚ၊ ေတြ႕လွ်င္၀ါးေန

က်၊ ရဲက်ားကို ေခၚအံုးမွ၊ ေရွးထံုးအစဥ္၊ ၀လဥၥန၊ အ၀ါး၀၊ သြားေနက်လမ္း၊ စခန္းႏွင့္ေရတြင္း၊ ကြင္းႏွင့္

သစ္အုပ္၊ ေမ်ာက္လုပ္ပင္တန္း၊ စမ္းတ၀ါး၀ါး၊ အထင္မွား၊ ရဲက်ား မွတ္မိေကာင္းငဲ့။ ငါ့ေခြးကိုေခၚရအံုး

ေတာ့ဗ်ား။

                                                                                      ဦးၾကင္ဥ

                                                                                      ( ၁၈၁၉-၁၈၅၃)

                                                                                     

Share on Google Plus

About ေန အ ေဝး

    Blogger Comment
    Facebook Comment

1 comments:

  1. လြမ္းမေျပ၊ မန္းေျမတမိေတာ့၊ ကမ္းေျခမွာ စမ္းေရက်တယ္ႏွင့္ ဖ်န္းေလက တသုန္သုန္ က အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖေရးတာျဖစ္ပါတယ္။

    ReplyDelete