အမွားျပင္ဆင္ခ်က္


ပကတိ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္က တံခါးလို မတ္မတ္ေစာင့္

ဟိတ္နဲ႔ဟန္နဲ႔ ေအာက္က ပုရြတ္ဆိတ္ေတြ ျဖတ္သန္းေနၾကၿပီ
ပံုးအလြတ္ေတြ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဘာမဆို ထည့္၀င္ဖုိ႔ ရွိေန
တစ္ခ်ိန္က သတ္မွတ္ခံ တံဆိပ္တစ္ခုခုရဲ႕ အညႊန္းေ၀၀ါးျခင္းထဲ
“အင္း” နဲ႔ “အဲ” ၾကားမွာ ႏွစ္မ်ားစြာ ရွိလာေတာ့ အာေမဋိတ္ေတြ
တုန္ခါသမႈ ျပဳၾကမယ္ အဖုအထစ္ေတြ ကိုယ္တိုင္က လူျဖစ္လာျခင္းနဲ႔
ဒါဟာ နယ္ကုန္ ဒါကို ထပ္ေက်ာ္ရင္ ၾကယ္စံုတဲ့ ၀ရန္တာအျပင္
အျမင့္ေၾကာက္စိတ္ထဲက ေအာက္ငံု႔ၾကည့္ျခင္းနဲ႔ ဆင္တူတယ္
ပိုျမင္ရတာက အလင္းေရာင္ရဲ႕ သခ်ၤာေထာင့္ခ်ဳိးအတိုင္း
က်ေရာက္ေနတဲ့ အဓိပၸာယ္ဆိုင္ရာ အရိပ္ထဲမွာ
ေက်ာက္စက္ေရက ျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ေၾကြး မ်က္ရည္ကို
သုတ္လုိက္ရင္ ေက်ာက္မႈန္ေတြ ထြက္တယ္ ဟိုက္ဒရိုဂ်င္တိမ္တိုက္ျဖစ္တဲ့
ၾကယ္ေတြလို အတိတ္က ေလပူေဖာင္းေတြ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ၿပီး
ထုထည္ေတြဘက္ အားျပဳလာတဲ့ အျမင္ပါးလႊာမႈ
ဒီတံခါးမွာ အတြင္းကျမင္ၿပီး အျပင္က မျမင္ရတဲ့
မွန္ကို တပ္ဆင္မယ္ မဟုတ္လား။
 
                                                        ၀င္းျမင့္
Share on Google Plus

About ေန အ ေဝး

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment