အုိင္ယာလန္အစိမ္းကို
ငါခ်စ္တယ္ ေရွးမာစ္ေဟနီလည္း…ခ်စ္ခဲ့တာပဲ။
ရွား၀ု သစ္ေတာထဲက
ေရာဘင္ဟု ကိုလည္း
ငါခ်စ္တယ္။
ငါ့မ်က္လံုးေတြဟာ
အစိမ္းကို
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ငါ့မ်က္လံုးေတြထဲမွာ
အိုေအစစ္တစ္ခု
ရွိေနဖို႕ေတာ့လိုအပ္တယ္။
အစိမ္းကိုငတ္ခဲ့တဲ့့
ငါ့မ်က္လံုးမ်ား
နံရံျဖဴျဖဴေတြနဲ႕ရန္ျဖစ္
အဲဒီကစျပီး
ႏွင္းဆိုရင္တူးတူးခါးခါးမုန္း
ဒါေပမယ့္
ကားလ္ဆင္ဘတ္ႏွင္းကိုေတာ့
ငါခ်စ္ေနေသးတယ္။
ပါရီညရဲ႕
ကေဖးဆိုင္ေတြထဲမွာ
ႏွင္းထုထဲက
ခ်မ္းေနတဲ့ဓာတ္တိုင္ေတြေအာက္မွာ
ေပါင္မုန္႕နဲ႕ဘ၀ကို
ပစၥည္းခ်င္းဖလွယ္ေနရတဲ့
မိန္းမသားေတြရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း
ၾကည္႕စမ္း
အစိမ္း……အစိမ္း……..
ထူပိန္းပိန္း အစိမ္းေတြကို
ငါစာနာလို႕ မဆံုးဘူး
အခ်စ္ရယ္
ရိုးမ စိမ္းစိမ္း
ပ်ဥ္းမနားအစိမ္းေတြထဲမွာ
ခုဆိုရင္
စူလသုဘဒၵါမုန္းတဲ့
ပန္းေတြေ၀ေနျပီေပါ့…။…။
ေမာင္သင္းခိုင္
ရတနာသစ္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၉၃၊ဒီဇင္ဘာ
About ေန အ ေဝး
0 comments:
Post a Comment