ယိုုင္ယိုုင္ရြဲရြဲ႕ခိုုင္မာ
ေပါက္ေပါက္ၿပဲၿပဲလံုုၿခံဳ
စုုတ္စုုတ္ၿပတ္ၿပတ္ခမ္းနား။
အေဖက ေခါင္တုုိင္
အေမက လက္ခံတုုိင္
ေမာင္ႏွမေတြက ထုုတ္တန္း
မိုုးၾကိဳးကိုု ထန္းလက္နဲ႕ ကာႏိုုင္ခဲ့ၾက။
ခုုလိုု
ဖူးငံုုရာက သီးပြင့္လာတဲ့ေန႕ေတြမွာ
ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အိမ္ကေလး။
ထုုတ္တန္းေပၚ ေၿပးေနမယ့္ၾကြက္ကေလးေတြ
ထရံေပါက္က ေဖာက္ထြက္ေနမယ့္ မီးေရာင္ေတြ
ဘူးသီးငါးေပါင္းေၾကာ္လုုိ
ေဆာင္းကိုု ရယ္ပြဲဖြဲ႕ ခြန္အားေတြနဲ႕
ေဟာင္းေၿမ႕ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အိမ္ကေလးကိုု
ခုုအခါ
ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ ဆာေလာင္တတ္လာတယ္။ ။
ဝိုုင္ခ်ိဳ
About ေန အ ေဝး
0 comments:
Post a Comment