ဖိုးလေသာ္တာ ၾကယ္အမ်ားနဲ႔
အေရွ႕ဖ်ားက ထြက္လို႔လာ ။
ေရြ႕ကာေရြ႕ကာ သူေလွ်ာက္သြားေတာ့
၀ါးရုုံပင္နား ေရာက္လို႔လာ ။
၀ါးရြက္ညိဳညိဳ ႀကိဳအၾကားက
မ်က္ႏွာထားႀကီး ၿပံဳးလို႔သာ ။
ထမင္းျဖဴျဖဴ ဆီကိုဆမ္းလို႔
ေရႊလင္ပန္းနဲ႔ ေပးခဲ့ပါ ။
ေပးပါ ေပးပါ ။ ။
ႏုယဥ္
သစ္ပင္ က အသီးကို စား ဖို႔မဟုတ္ ခဲ့ သ လို ပင္ လယ္ က ျမစ္ကို ေသာက္ဖို႔ မဟုတ္ခဲ့ သလို ကြ်န္ေတာ္ကလည္း … … …
0 comments:
Post a Comment