ေန၀င္ခ်ိန္

အေ၀းမွအေ၀းဆီ
တမ္းတစိတ္ေလးတစ္၀က္တပ်က္နဲ႔
ျပတင္းတံခါးမွာရပ္မိေတာ့
ရၿပီးသားဒဏ္ရာ ျပန္ဖြင့္ၾကည့္ရသလို
ရင္ထဲမွာ စိမ့္ခနဲ။
ၿပီးခဲ့တာေတြက
ၿပီးခဲ့တာေတြပဲလို႔ အဆင္မေျပမခ်င္း
တိမ္အရိပ္မွာ
အဆိပ္ဓာတ္က တဖြားဖြား။
တခ်ိန္က ရြက္ေ၀ေတာမွာ
ရြက္ေျခာက္ေတြ ေၾကြေလၿပီလား။
ေမ့မရခဲ့ေလဘူးဆိုတဲ့စကားသံနဲ႔
ဆြဲဆန္႔စရာ႐ႈခင္းအေသထဲ
ဆည္းဆာကိုထမ္းရင္း ေငးခဲ့မိတယ္
ဒီစကၠန္႔တာ အခ်ိန္တိုေလး။
ေသြးပ်က္ခ်င္းစဖြယ္ မာယာေက်ာ့ကြင္းက
ႀကိဳးတအိအိ
ငွက္ေတြအိပ္တန္းျပန္သည္အထိ
အလြမ္းေလက မၿငိမ္းေတာ့ဘူး။
                                                                   ကိုထက္(ေရဦး)
                                                                   ၂၀၊ ၁၂၊ ၂၀၀၀
                                                                   ၾကယ္မ်ားနဲ႔အတူ ေခတ္ေပၚကဗ်ာစာအုပ္မွ
Share on Google Plus

About ေန အ ေဝး

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment