စြန႔္ပစ္ခံရျခင္းေတြရဲ႕ လွလွပပ ေတာက္ပေနခဲ႔ အိမ္ျပန္ခ်န္
ေသခ်ာတာဆိုလို႔
မေသခ်ာမႈေတြကိုပဲ အလံုျခံဳဆံုး သိမ္းဆည္းထားခဲ့
(ရင္ဘတ္တစ္ခုနဲ႔ မေရးသားရေသးတဲ့ ေသတမ္းစာထဲမွာ)
အရင္ကအတိုင္းပဲ
မုတ္သုန္ေလနဲ႔အတူ မ်က္ရည္ေတြ အေသြးအသားထဲ ရႊဲရႊဲနစ္ ရြာသြန္းခဲ့။
ခ်န္ထားခဲ့တယ္
ရွင္းျပခြင့္ မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေႏြဦးေပါက္ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြ
အတူတူဆံု ဖတ္႐ႈခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္၀န္းေတြရဲ႕ ဘာသာျပန္ေတြ
အလံုပိတ္ ေပ်ာ္ရြင္မႈထဲက ခြဲခြာရျခင္းေတြ
အလိုလိ္ု ဆြံ႕အေသဆံုးခဲ့ရ နားလည္မႈေတြ
ႏွစ္ခါျပန္ မက္ခြင့္မရိွတဲ့ အိပ္မက္ေတြအတိုင္း
ကၽြန္မရဲ႕ ပိန္းပိန္းေမွာင္ညမ်ားထဲ အလင္းစေတြ ထပ္ခါတလဲလဲ က်ကြဲခဲ့။
ခရမ္းျပာေရာင္ ေတာက္ပေနခဲ့ေသာ နာနာက်င္က်င္ အျပံဳမ်ားထဲ
ကၽြန္မအတြက္ ေလာကဓံတရားဟာ
“ေလာက” ရဲ႕ “ဒဏ္ရာ” ေတြကို “ျဖစ္တည္မႈ” ထဲ ေလာင္းထည့္ခံရျခင္းမွ်သာ
ခံႏိုင္ရည္ေတြနဲ႕ အသားက် ဖြင့္ေဖာက္လို႔မရတဲ့ မ်ဳိသိပ္မႈထဲမွာက
တေမွ်ာ္တေခၚ စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့ သတိရတတ္ျခင္းရဲ႕ အသံထြက္ေတြရိွေနတယ္။
ေသြး(စစ္ကိုင္း)
ႀကိဳးညိွျခင္း ကဗ်ာစာအုပ္မွ
ယခုကဗ်ာမ်ားအား ေခတ္က်န္ကဗ်ာမ်ား site မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
About ေန အ ေဝး
0 comments:
Post a Comment