ပဲခူးျမစ္ အေရွ႔ဘက္ျခမ္းမွာ မိုးေတြ ညိဳ႔ေနျပီ

အတြင္းလူနာတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေဆးကုသမႈမွတ္တမ္းကို ျပန္ၾကည္႔ရသလိုမ်ိဳး
….လြမ္းတယ္။
ကမ္းျပိဳက်သလို ပဲ႔က်ရင္ခုန္သံေတြ တစ္ဝုန္းဝုန္း
ေျမြတစ္ေကာင္နဲ႔ ရစ္ပတ္ထုတ္ပိုးထားတဲ႔ ညီမေလးရဲ႕ ဓာတ္ပံု
ေသြးမတိတ္ေသးတဲ႔ ျမတ္ႏိုးမႈအဆိပ္ေတြစြန္းေပ
ေဝးျပီ….
ေဝးကြာသြားျပီဆိုတာသိတယ္။
ဘဝရနံ႔ေတြေနာက္ ေရလိုက္ငါးလိုက္
ညီမေလးက စီးဆင္းေမ်ာပါသြား
ငါတို႔ ခြဲခြြြါလိုက္ၾကတယ္။
ဒါေပမယ္႔
ငါ႔ရင္ထဲစူးတဲ႔ အနမ္းေတြ အပြင္႔မပ်က္
ညီမေလးရင္ထဲက အခ်စ္ဦးရုပ္ရွင္ေလးကို ၾကည္႔ေနရ
မိုးေတြရြာေနျပီညီမေလးရယ္….
ဖရိုဖရဲ လိမ္႔က်လာတဲ႔ မ်က္ရည္စက္ေတြပါ…။       ။

                                  ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္
                                    သရဖူ ၊ ၂၀၀၃ ၊ ဇြန္

Share on Google Plus

About ေန အ ေဝး

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment